W końcu doczekaliśmy się powiewu normalności! Mogliśmy się spotkać w większym gronie, spędzić ze sobą czas, nadrobić czasem bardzo duże zaległości w tym co u kogo słychać, co się pozmieniało. A wszystko dzięki biwakowemu spotkaniu nad jeziorem Grapevine.

Kiedy powiedziałam mojemu synowi, że polska szkoła rusza w tym roku in person - pierwszym pytaniem było "A będzie kemping?". Ponoć nie on jeden takie pyatnie zadał na wstępie - znaczy to, że dzieciaki wypatrują takich wspólnych wyjazdów z utęsknieniem. Chyba nie tylko dzieci. Ponad półtora roku życia w pandemii i jej oswajaniu, życia w ograniczeniach i na dysans dało się we znaki wszystkim. Chyba każdy z nas potrzebował trochę tzw. odskoczni, zmiany atmosfery i odetchnięcia. Jak bardzo było nam po potrzebne niech świadczy fakt, że fakt, że było nas ponad 100 osób!

Pogoda wspaniale dopisała. Były więc zabawy z piłką, w ganianego, a nawet kąpiele w jeziorze. Bardzo szybko minął nam wspólny czas. Za szybko - już pojawiają się pytania kiedy następny taki wyjazd. Spróbujemy na wiosnę, obiecujemy.

Tymczasem dziękujemy Piotrkowi za zorganizowanie wszystkiego, Maćkowi i Markowi za muzykę. Wszystkim - za obecność, dobre humory i wpisanie się w kolejne dobre wspomnienie z życia naszej szkoły.

Jak zawsze było ognisko, kiełbaski, wspólny stół i dobra zabawa. Gitara i bęben wspaniale tworzyły atmosferę do śpiewów i zabawy. Chyba nikt sie nie nudził, a szkoda było każdej chwili.

Było nas rekordowo dużo. Wspaniale było zobaczyć osoby, które ze szkołą związane były lata lemu. Ale również dobrze było móc bliżej poznać osoby, które dopiero poznają naszą organizację. Mamy nadzieję, że ten czas wspólnie spędzony nad wodą, przy ognisku i z gitarą wszyscy będą wspominać z taką tęsknotą jak jeden z naszych 'prawie' uczniów, który po powrocie do domu płakał, że on chce z powrotem pod namiot. My też chcemy!