"W historii Polski, tak się składa,
Był kiedyś ponad wiek niewoli;
Jedenastego listopada
Nasz kraj z niewoli się wyzwolił.
I wtedy myśl powstała taka,
By przez szacunek dla przeszłości,
Ten dzień na zawsze, dla Polaka,
Pozostał Dniem Niepodległości.
(M. Brykczyński)

Dnia 15 listopada 2015 r., podczas mszy św. w Parafii pod wezwaniem Św. Piotra Apostoła w Dallas, miała miejsce uroczystość upamiętniająca Święto Niepodległości Polski, datę 11 listopada 1918r., kiedy to Polska po 123 latach niewoli odzyskała upragnioną wolność.
W części liturgicznej mszy usłyszeliśmy Preludium-Bogurodzica, Nokturn e-dur op.9 nr.2 Fryderyka Chopina oraz Polonez Ogińskiego. Wszystkie utwory w wykonaniu Bethany Wildes – skrzypce i Jonathana Tsay – fortepian.
Uczniowie z Polskiej Szkoły im. Jana Karskiego oraz zaproszeni goście  upamiętnili Dzień Niepodległości Polski recytacją, śpiewem oraz piękną muzyką. Kościół rozbrzmiał „Rotą”, muzyką Chopina, pieśnią Polskich Legionów „My Pierwsza Brygada”, czy też pieśnią „Mury” (słowa Jan Kaczmarski), a na koniec uroczystości „Mazurkiem Dąbrowskiego” odśpiewanym z godnością należną polskiemu hymnowi narodowemu. Starsze pokolenie Polaków śpiewało  pieśni wraz z wykonawcami utworów, młodsze zaś słuchało z zadumą, ciekawością i wielkim szacunkem.
Listopad to w poskim kalendarzu miesiąc wyjątkowy nie tylko z racji Święta Niepodległości Polski. 1-go i 2-go listopada przychodzimy na mogiły naszych bliskich, wspominamy tych co odeszli, ale także od najmłodszych lat jesteśmy uczeni, by zostawić światełko na grobach bezimiennych, by odwiedzić kwatery i mogiły żołnierzy i partyzantów, bohaterów w mundurach i w cywilu.
Od dziewiętnastowiecznych powstań, przez I i II wojnę światową, reżim komunistyczny i czasy Solidarności, z czcią i z zadumą wspominamy tych co oddali życie za wolność i prawdę. Bo „człowiek żyje tak długo, jak żyje pamięć o nim”, a „Ojczyzna jest nam dana i zadana”. Tak nauczał nas papież Jan Paweł II.
Pamiętajmy, że „aby człowiek wiedział dokąd idzie, musi wiedzieć skąd przychodzi” (Norman Davies).

Serdecznie dziękuję wszystkim tym, dzięki którym pamięć o tych co odeszli na wieczną wartę trwa; tym, dzięki którym takie chwile jak ta, 15 listopada w Polskim Kościele, istnieją w życiu Polonii w Dallas.
M.M.